نرون امپراطوری با جنون قیصری

نرون امپراطوری با جنون قیصری

نرون کلاودیوس کایسار آوگوستوس گرمانیکوس (به لاتین: Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus) (زادهٔ ۱۵ دسامبرسال ۳۷ میلادی، درگذشتهٔ ۹ ژوئن ۶۸ میلادی)^۲کی از امپراتوران روم بود که از سال ۵۴ تا ۶۸ میلادی بر این سرزمین فرمان راند و پنجمین و آخرین از خانوادهٔ اگوستوس (جولیو - کلودیان) بود که بر روم حکمرانی کرد. (نام اصلی نرون Lucius Domitius Ahenobarbus بود سرپرستی او پس از مرگ پدرش، به عموی بزرگش کلودیوس سپرده شد تا میراث بر و جانشین او گردد. نرون در سال ۵۴ میلادی پس از مرگ کلودیوس توانست حکومت را به دست گیرد. او در دوران فرمانروایی اش بیشتر تمرکز خود را بر دیپلماسی، تجارت و بالا بردن فرهنگ، متمرکز کرد. او دستور داد تا سالن‌های نمایش بسازند و بازی‌های ورزشی را در میان مردم گسترش داد.

در سال ۶۶ میلادی نرون، تیرداد یکم را به پادشاهی ارمنستان منصوب می‌کند. سلسله اشکانی ارمنستان رسماً تحت استیلایامپراتوری روم بنیان نهاده شد.

زندگی نامه

مادر نرون اگریپینا (Agrippina) زنی جاه طلب بود. پس از مسموم شدن کلادیوس با خوردن قارچ سمی، «نرون» در سن ۱۶ سالگی به قدرت رسید. نخست قرار بر این بود که نرون همراه آموزگاران و پرورش دهندگان خود، افرانیوس بوروس و سنکا حکومت کند. ولی او پس از مسموم کردن برادر ناتنی خود بریتانیکوس در سال ۵۵ میلادی، به دست‌یاری مادرش که او را نیز در سال ۵۹ میلادی به قتل رساند، حرکات جنون‌آمیز را به حد اعلا رسانید. اعمال نفرت‌آور وی باعث شد تا سنکا دربار را ترک کند. نرون با آتش زدن بخش‌هایی ازشهر که نتیجه بیماری جنون قیصری است، مورد اتهام قرار گرفت. نرون برای رد این اتهام، مسیحیان را عاملین آتش‌سوزی شناسایی نمود و دستور به کشتار فجیع آنان داد. سرانجام در سال ۶۴ میلادی شهر رم را به هوس ابلهانه‌ای در آتش سوزاند و در سال بعد با گروهی از مطربان و رقاصان به یونان سفر کرد. نرون در سال ۶۵ میلادی موفق به سرکوب دسیسه‌گران پیزونی شد.

نقشه برجسته نرون و مادرشآگریپینا.

در جنگ ارمنستان از اشکانیان شکست خورد در نتیجه حاضر شد تاج پادشاهی ارمنستان را در شهر رم بر سر تیرداد برادر بلاش اشکانی بگذارد و سپس مخارج و هزینه‌های این جنگ را که حدود ۹ ماه طول کشید بپردازد و قرارداد صلح ۵۰ ساله هم با ایران امضا کند.

نرون دو لژیون اول آدوتریکس و اول ایتالیا را تاسیس کرد. این لژیون احتمالاً از بقایای طرح تاسیس یک نیروی ضربتی آبی خاکی به نام لژیون اول کلاسیکا میسنن سیس تشکیل شده‌است. نرون که در دوره خود با مشکلات زیادی روبرو بوده‌است، تلاش کرد با تاسیس یک لژیون دریایی با توانایی نبرد در نقاط ساحلی بتواند، از این نیرو به عنوان یک نیروی واکنش سریع بهره‌برداری کند. این لژیون به فرماندهی گالبا سردار رومی و امپراتور آینده تاسیس شد. اما شکست مخالفان و عدم نیاز ضروری به وجود لژیون دریایی پایه، نرون را به این فکر انداخت، تا این لژیون را که هزینهٔ فراوانی برای آن شده بود، را به نقطه‌ای دور ارسال کرده و از آن بهره‌برداری کند. از منظر سیاسی برای نرون که در حال غارت اشراف روم به دلایل گوناگون بود، چندان مطلوب نبود، یک نیروی جنگ آور و خطرناک را در نزدیکی خود داشته باشد.از سوی دیگر برخی معتقدند، که این لژیون هر چند در دوره نرون تاسیس شد، اما استخدام و تربیت نیروهای آن در دوره گالبا صورت گرفته‌است. که به علت مخالفت‌های نیروهای این لژیون با گالبا در آینده این احتمال ضعیف است. براساس گزارش دیوکاسیوس، لژیون اول ایتالیا در ۲۰ سپتامبر سال ۶۶ میلادی پرچم و عقاب خود را از امپراتور نرون (۶۸ – ۵۴ میلادی) تحویل گرفت. وظیفه این لژیون در بیشتر دوران حیات خود، حفاظت از مرز امپراتوری در مرزهای دانوب بود، که این لژیون، این وظیفه را تا قرن پنجم میلادی به خوبی انجام داد.نماد این لژیون یک گراز بود. کاسیوس درباره افراد این لژیون می‌نویسند که تمام افراد این لژیون از ایتالیایی‌های رشید با قدی بلندتر از ۱۸۰ سانتی‌متر (شش فوت) تشکیل شده بود. این لژیون در زمان تشکیل برای ارسال نیرو به ارمنستان برای نبرد با اشکانیان تاسیس گردید. این لژیون مبارز که به شرق فرستاده می‌شد، وظیفه داشت سردار رومی دومیتیوس کوربولون را در حمله جدیدش در ارمنستان یاری کند. ایرانیان در این عصر شاهنشاهی بلاش اول (۷۷ – ۵۱ میلادی) اشکانی را تجربه می‌کردند. در این عصر ایران و روم برسر مسئله تخت پادشاهی ارمنستان از سال ۵۸ میلادی درگیر نبرد بودند.

نقاشی از ندامت و پشیمانی نرون پس از قتل مادرش، اثر جان ویلیام واترهاوس ۱۸۷۸

گایوس کالپورنیوس پیزو که در سال ۴۱ میلادی کنسول رم بود در تاریخ ۱۹ آوریل ۶۵ میلادی دست به انتحار زد. او اتحادیه‌ای را تشکیل داد که هدف آن براندازی امپراتوری نرون بود. این اتحادیه به احترام او به نام اتحادیه پیزون شهرت یافت. نرون سنکا را متهم به همکاری با این سازمان کرد و خواستار خودکشی وی شد. مارکوس آنایوس لوکانوس معروف به لوکانوس یا لوکان که بزرگترین شاعر روم در آن عصر بود و از وابستگان نزدیک سنکا محسوب می‌شد نیز به عضویت در اتحادیه پیزون متهم گردید و به دستور نرون و از طریق بریدن ورید خودکشی کرد.

نرون سرانجام بر اثر شورش مردم و سنای رم در روز ۹ ژوئن ۶۸ میلادی ناگزیر از خودکشی شد.

او قبل از مرگش گفته بود: «افسوس که با مرگ من جهان هنرمند بزرگی را از دست می‌دهد.»

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها:

تاريخ : شنبه 13 تير 1394برچسب:نرون,روم,امپراطور,جنون,سنکا,لژیون,اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم,

| 7:24 بعد از ظهر | نویسنده : Genius1994 |

.: Weblog Themes By SlideTheme :.