مقاله ای پیرامون ایین اتئیست شماره 2

بی‌خدایی و بی‌دینی

به خاطر عدم حضور خدای خالق در بودیسم،

معمولاً آیینی ناخداباور توصیف می‌شود.

افراد بی‌خدا معمولاً بی‌دین در نظر گرفته می‌شوند، ولی برخی فرقه‌ها در داخل ادیان بزرگ هم وجود خدای شخص‌وار و خالق را رد می‌کنند. در سال‌های اخیر، برخی فرقه‌های مذهبی خاص شاهد افزایش شمار پیروان آشکارا بی‌خدا شده‌اند، از جمله بی‌خدایی یهودی یا اومانیست و بی‌خدایی مسیحی.بی‌خدایی مثبت، در دقیق‌ترین تعریف، متضمن هیچ باوری خارج از عدم باور به خدا نیست؛ به عنوان مثال؛ بی‌خدایان می‌توانند اعتقادات معنوی مختلف داشت باشند. به همین دلیل، بی‌خدایان ممکن است باورهای اخلاقی مختلف داشته باشند، طیف گسترده‌ای از جهانی‌گرایی اخلاقی در انسان‌گرایی که معتقد است کدهای اخلاقی بایستی به طور یکنواخت برای تمام انسان‌ها صدق کنند، تا پوچ‌گرایی اخلاقی که معتقد است اخلاقیات بی‌معنی است، را در بر می‌گیرند.

فیلسوفانی چون ژرژ باتای، اسلاوی ژیژک و الن دو باتن استدلال نموده‌اند که بی‌خدایان باید به عنوان عملی جسورانه، دین را باز پس بگیرند، دقیقاً به این علت که دین بدون ضمانت در انحصار خداباوران قرار نداشته باشد....


برچسب‌ها: ایینانئیستخداناباوریهندوفیلسوفاللهم صل علی محمد و ال محمد

ادامه مطلب
تاريخ : جمعه 21 ارديبهشت 1394
| 4:19 بعد از ظهر | نویسنده : Genius1994 | نظر بدهید
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 35 صفحه بعد
.: Weblog Themes By BlackSkin :.
طراح قالب وبلاگ خانه قدیمی : بلک اسکین | Weblog Themes By : Blackskin.ir